تنهاست گردباد بیابان

-تنهاست

و آهوان دشت

پاکان تشنگان محبت-

چه سالهاست

دیگر سراغ مجنون را

از باد و از درخت نمی گیرند.

در عصر ما

-عصر تضاد ، عصر شگفتی-

لیلی

-دلاله ی محبت مجنون است !!

ای دست من به تیشه توسل جو

تا داستان کهنه ی فرهاد را

از خاطرات خفته برانگیزی .

ای اشتیاق مرگ

در من طلوع کن.

من اختتام قصه ی مجنون را

اعلام می کنم